Meest spannende ontknoping van het seizoen ooit; beslissing valt in laatste van totaal 18 races
Teamkampioenschap voor Van der Slik Racingteam. Beste rookie wordt Mika Morien
Youri Verswijveren is de nieuwe kampioen in de Autowasbon Mazda MaX5 Cup. Afgelopen weekend stelde hij in een zinderende finale op Circuit Park Zandvoort pas drie ronden voor het einde van de laatste race zijn titel veilig. Naaste belager en onttroonde kampioen Marcel Dekker eindigde in de eindstand op slechts twee punten verschil, evenals de nummer drie, Rudy Schilders, op twee punten van Dekker. Het kampioenschap bij de teams ging overtuigend naar het Van der Slik Racingteam, dat dankzij uitmuntende scores van Helmert-Jan van der Slik tijdens deze Finaleraces ruim afstand wist te nemen van de nummer twee. Beste rookie van het jaar werd Mika Morien.
Na afloop van de laatste races van de cup op circuit Assen, begin september, bleken er tijdens de technische keuring van het DNRT twee auto’s onreglementair te zijn. Daardoor kregen zowel de klassementsleider van dat moment, Verswijveren, als Dekker beiden 30 seconden aan hun broek, waardoor ze in de uitslag zakten van de 1e en 2e naar respectievelijk de 17e en 18e plek. Het puntverlies dat ze daarmee leden, plus het feit dat elke rijder zijn drie slechtste resultaten van het seizoen mag schrappen van het totaal (mits dat geen DSQ is), zorgde ervoor dat er een nieuwe tussenstand van het kampioenschap kwam, voorafgaand aan de Finaleraces van afgelopen weekend. Schilders was nu bij de start van deze laatste dag de nieuwe leider met 702 punten, gevolgd door Verswijveren met 697 en Dekker en András Király, beiden met 688 punten.
De kwalificatietraining speelde zich af op een nat circuit. 49 rijders gave acte de préséance op deze laatste racedag van het jaar, een mooi groot veld bij de start van de herfstvakantie. Na 20 minuten bleek Verswijveren de snelste te zijn in een tijd van 2:23.836, gevolgd door Frenk Vollebregt op 0,256 seconden en Helmert-Jan van der Slik op 0,714, die met zijn team nog volop in de race was voor het teamkampioenschap. Zowel Dekker als Schilders kregen echter een straf uitgedeeld van de wedstrijdleiding, Schilders vanwege inhalen onder geel, waardoor hij drie plaatsen werd teruggezet naar de zevende plek en Dekker vanwege het overschrijden van de tracklimits, waardoor hem zijn snelste tijd werd afgenomen en hij terug was te vinden op de vijfde plaats op de grid. Kiraly gaf voorafgaand aan de kwalificatie al aan dat hij geen regenrijder was en dat bleek ook in de uitslag: hij startte als 11e.
Bij de start van de eerste race op een nog nat circuit bleek een achttal auto’s te laat op de pre-grid te zijn, waardoor deze groep vanuit de pits moest starten. De start van de eerste race kende een extra opwarmronde omdat de startlichten dienst weigerden. De wedstrijdleiding hoopte in de tussentijd het startlicht weer aan de praat te kunnen krijgen, maar dat bleek niet te lukken, waardoor het veld werd gestart met de Nederlandse vlag. Na het vallen van de vlag was de beste start voor Vollebregt, die Verswijveren in de eerste meters wist te verschalken en als eerste de Tazan indook. Het hele veld van 49 auto’s hield elkaar vervolgens keurig heel op de nog kletsnatte en gladde baan. Er werd met zoveel respect voor elkaar gereden dat iedereen de finish wist te halen, redelijk uniek in deze klasse en zeker op een natte baan. Gedurende de race ontspon zich een aardig gevecht aan kop tussen Vollebregt, Verswijveren en Van der Slik, die regelmatig van positie wisselden. Schilders hield zich daarvan afzijdig en reed op veilige afstand zijn rondjes, wisselend op plek 4, 5 of 6. De eerste die na 9 raceronden de finish passeerde was Van der Slik, op slechts 1,6 seconde gevolgd door Dekker. Vollebregt finishte daar weer achter op 10 seconden van de winnaar met Verswijveren op z’n hielen. Morien deed als beste rookie goede zaken met de vijfde plaats, gevolgd door Schilders. Door deze uitslag liep Verswijveren twee punten in op Schilders en Dekker vier punten, waardoor de tussenstand kwam op Schilders 757, Verswijveren 754 en Dekker 747.
Met deze finishvolgorde ging de tweede race, deze keer over 12 ronden, van start op een opdrogende baan. Van der Slik hield in eerste instantie Vollebregt achter zich in de eerste bocht, maar moest zich later gewonnen geven. Dekker had ook een goede start en reed vanaf het begin in de top drie mee, pakte af en toe de kop, maar reed op deze wijze een stukje weg van Schilders, in vijfde positie rijdende. De race werd twee keer onderbroken door Code 60 vanwege aanrijdingen in het midden- en achterveld, die beide geen invloed hadden op het vervolg van het kampioenschap. Wel had Schilders in ronde 7 nog een listig moment, toen hij bij het aanremmen van de S-bocht even de controle over z’n auto verloor en daarmee op grotere afstand van de kopgroep zijn race moest vervolgen. Door het gat wat daarmee was ontstaan was hij niet meer in staat zijn positie te verbeteren. Zeker niet toen twee ronden voor het eind de race werd afgevlagd met code rood vanwege opnieuw wat glijpartijen, die de baan versperden. Dekker reed toen aan kop, met Van der Slik direct achter zich. Verswijveren reed als derde en Schilders als zevende. Die posities zijn dan volgens de wedstrijdregels ook de einduitslag, waarmee Schilders zijn drie punten voorsprong op Verswijveren verspeelde en met één punt achterstand op Verswijveren de laatste race inging, op vier punten gevolgd door Dekker. Team van der Slik deed goede zaken voor het teamkampioenschap, dat hen in feite met nog één race te gaan niet meer kon ontgaan.
Omdat ook hier de finishvolgorde de startvolgorde was, had Schilders vanaf de start van de derde en allerlaatste race meteen het nadeel dat hij al drie posities achter Verswijveren en zes posities achter Dekker moest starten. Wilde hij nog een kans op het kampioenschap maken dan moest hij die gaatjes dichtrijden en minimaal Verswijveren passeren. Verswijveren moest daarom in ieder geval vóór Schilders finishen om kampioen te worden en dan mochten er niet meer dan twee auto’s tussen hem en Dekker zitten, anders zouden beide coureurs evenveel punten hebben, op basis waarvan Dekker kampioen zou zijn, met meer overwinningen op zijn naam.
Kortom de laatste race was met nog drie kanshebbers op de titel ongemeen spannend. Bij de start van die laatste race over 12 ronden gaf niemand vanzelfsprekend elkaar wat toe, wat resulteerde in een eerste paar bochten zonder positiewisselingen. Toch was het Schilders die als eerste deed wat hij moest doen: naar voren rijden. Dat deed hij meteen in de Hugenholzbocht, waar hij de steeds sneller wordende Ruben Wynia passeerde. Na twee ronde was de top vier nog steeds gelijk, Dekker, Van der Slik, Morien en Verswijveren en reed Schilders inmiddels daarachter, nadat hij ook Vollebregt aan zijn zegekar had gebonden. Twee ronden later lukte het Schilders om ook Verswijveren te passeren, waarmee hij virtueel kampioen was. Dat het spannend bleef bewees de volgorde wel aan kop: een ronde later was het Van der Slik die de kop had, gevolgd door Morien, Dekker, dan Schilders en Verswijveren. In de zesde ronde lukte het Verswijveren in de Hugenholzbocht om Schilders weer terug te pakken, waarmee hij op zijn beurt virtueel kampioen was. Dit bleef een ronde lang ongewijzigd, waarbij Bart Wubben, die aan een geweldige inhaalrace bezig was vanaf de 18e startplek, steeds dichter naar Schilders kroop. In de negende ronde passeerde hij Schilders, waarmee het voor de laatste heel moeilijk werd om nog kampioen te worden, met nog drie ronden te gaan. Omdat er niets meer wisselde aan de kop bleven er twee auto’s tussen Dekker en Verswijveren, waardoor de laatste zijn kansen op het kampioenschap behield. In die volgorde ging de top zes na een zeer spannende race ook over de finish en stelde Verswijveren zijn eerste kampioenschap in de Autowasbon Mazda MaX5 Cup veilig. Dekker won de race, gevolgd door Morien, Vander Slik, Verswijveren, Wubben en Schilders. Na afloop bleek dat Schilders de tracklimits had overschreden, wat hem een tijdstraf opleverde van 15 seconden en waarmee hij terugviel naar plek 11. Deze plaats bleek vervolgens tot zijn drie slechtste van het seizoen te horen, waardoor hij dit resultaat weer mocht schrappen in zijn eindtotaal.
Youri Verswijveren werd kampioen van seizoen 2016 met 869 punten, op slechts twee punten gevolgd door de onttroonde kampioen van 2015, Marcel Dekker en weer twee punt daarachter Rudy Schilders. Het puntverschil geeft op perfecte en duidelijke wijze aan hoe spannend het kampioenschap dit seizoen is geweest.
Het teamkampioenschap ging met een veel groter verschil naar Van der Slik Racingteam. Zij scoorden totaal 702 punten dit seizoen, tegen 640 voor debutant One Racing by Hyuer, een prachtig resultaat voor dit nieuwe team. Derde werd Enjoy Racing met 608 punten.
Mika Morien is met overtuiging de beste rookie van het seizoen geworden, hij eindigde met 831 punten en staat daarmee zesde in het eindklassement van de cup. Tweede werd Edwin van Gerven met 734 punten. Morien scoorde ook nog eens de snelste raceronde tijdens de Finaleraces, gerekend over alle drie races, in de derde ronde van de derde race in een tijd van 2:07.850.
De prijs voor de ‘Driver of the Day’ ging naar Ruben Wynia, die als rookie een fantastische finale kende van zijn seizoen met respectievelijk de 7e en 6e plaats in de eerste twee races. In de laatste race moest hij echter al naar één ronde de strijd staken.
